Индексот на квалитет на воздухот – или AQI – е проценка на нивото на загадување на воздухот, вклучувајќи честички и озон. Колку се повисоки тие нивоа, толку се поголеми здравствените ризици.

Индексот на квалитет на воздухот е поделен на нивоа за да им помогне на луѓето да знаат кога се неопходни безбедносни мерки на претпазливост. Некои минимални здравствени ефекти се очекуваат во зелените (добри) или жолтите (умерени) зони. Кога AQI достигне 101 (портокалова), воздухот е нездрав за чувствителните групи, вклучително и оние со респираторни или срцеви заболувања, стари лица и деца. На 151 (црвена) или поголема количина, воздухот е нездрав за секого, дури и за оние без претходни здравствени проблеми. Веројатноста за здравствени проблеми е поголема во многу нездравата (виолетова) зона. Надвор од тоа (зрачна или зона за итни случаи) е кога условите за квалитет на воздухот се најлоши и се неопходни највисоките мерки на претпазливост.

Индексот за квалитет на воздух во нашата земја ги зема во предвид концентрациите на сулфур диоксид (SO₂), азот диоксид (NO₂), суспендирани честички (PM₁₀), фини честички (PM_2,5), озон (O₃) и јаглерод моноксид (CO). Измерените средни часовни вредности на концентрациите на загадувачките супстанции се споредуваат со постојните упатства за квалитет на воздухот. Овој индекс за квалитет на воздух е развиен преку Заеднички информации за воздух во Европа (CITEAIR) проекти финансирани од Европската унија.

Податоците во табелата се превземени од Министерство за животна средина и просторно планирање.

Луѓето со хронични здравствени состојби треба внимателно да ги следат нивните симптоми. Додека оние со белодробни заболувања како астма и ХОББ треба особено да го следат отежнатото дишење. Доколку симптомите се влошат јавете се на вашиот лекар. Ако тие се влошат и не одговорат на вообичаените лекови, не одложувајте да побарате итна помош.

Прочитајте повеќе на следниот линк