Многу луѓе сметаат дека управувањето со стар автомобил би било позелено отколку редовното купување на нови.
Изработката на нов автомобил е процес кој бара енергија и ресурси. Треба да ископате руда од земјата и нафта од земјата или морето, да ги претворите во суровини за делови за возила, да ги претворите тие материјали во вистински компоненти и потоа да ги соберете добиените делови во автомобил.
На крајот од сето тоа, имате тон за тркалање или повеќе метал, пластика, стакло и гума што не постоело порано. Тоа носи еколошки трошок долго пред автомобилот да стапне на патот.
Ова го анализира студија од 2000та година на М.А. Вајс со соработници од лабораторија за енергетика при Институт за технологија во Масачусетс Кембриџ, насловена како ,,На патот во 2020 година: Анализа на животниот циклус на новите автомобилски технологии’’.
Студијата открива дека 75% од емисиите на јаглерод диоксид во текот на животот на автомобилот произлегуваат од горивото што го согорува, а не од неговото производство. Дополнителни 19% од тоа се производство и транспорт на самото гориво, оставајќи само 6% за производството на автомобилот.
Овие бројки варираат , една понова студија на Фолксваген сугерира дека со постојан пораст на ефикасноста на возилото, 68% од емисиите на автомобилот во текот на животот доаѓа од возењето, додека процесот на производство изнесува повисоки 22%.
Старите автомобили имаат лоша репутација дека се „произведувачи на стакленички гас“ кои само го влошуваат глобалното затоплување. Сепак, една изненадувачка нова студија открива дека менувањето на вашиот стар автомобил за сосема ново електрично возило всушност може да направи повеќе штета отколку корист. Истражувачите во Јапонија велат дека изборот да го задржите и возите вашиот постар автомобил на бензин подолго, води до помалку емисии што влегуваат во животната средина.
Истражувачите откриваат дека задржувањето на постарите автомобили со економична потрошувачка на гориво на патиштата ги намалува значително повеќе емисиите на CO2 отколку забрзувањето на глобалната транзиција кон зелена технологија.
„Колку побрзо го замените автомобилот, толку повеќе CO2 испушта. Ова не се разликува и кај електричните автомобили, бидејќи кога побарувачката за нови автомобили се зголемува, тоа ги зголемува емисиите на производството“, вели Шигеми Кагава, професор на Економскиот факултет на Универзитетот Кјушу.
Во Јапонија, производството и замената на автомобили е неверојатно брз процес. Истражувачите откриваат дека просечниот животен век на еден автомобил, од производствената фабрика до отпадот, е само 13 години. Покрај тоа, сосема нови автомобили остануваат кај нивниот прв сопственик само седум години.
Оваа брза промена значи дека фабриките постојано испумпуваат повеќе штетни емисии бидејќи се повеќе автомобили (дури и електрични) излегуваат од производната лента.
Тимот користел економска статистика за да ја испита популацијата на Јапонија на новорегистрирани и користени автомобили помеѓу 1990 и 2016 година. Податоците им овозможија да моделираат како „однесувањето за замена“ влијае на јаглеродниот отпечаток на нацијата.
Резултатите откриваат дека доколку сопствениците на автомобили ги задржат своите возила на патот 10% подолго пред да ги испратат во отпад, севкупниот јаглероден отпечаток на автомобилите би се намалил за 30,7 милиони тони. Тоа е еквивалент на намалување од еден процент на емисиите на CO2. Истражувачите велат дека причината за ова е производството на нови возила, всушност, произведува повеќе стакленички гасови отколку да се продолжи со возење постоечки автомобили – дури и ако користат бензин.
Околината, исто така, би имала корист доколку сопствениците на сосема нови автомобили ги чуваат своите возила подолго пред да ги продаваат. Авторите на студијата велат дека ќе има пад на јаглеродот од еден процент доколку сопствениците на нови автомобили се држат за 10% подолго.
Ова значи дека можеме да ги намалиме емисиите на CO2 само со подолго задржување и возење нашите постари автомобили. Во Македонија ова веројатно не е толку голем предизвик.